27 Ekim 2010 Çarşamba

Bir Orhan Pamuk klasiği: Sessiz Ev




Bugün başladım okumaya... İlk sayfalardan itibaren iç karartıcı bir portre çiziliyor. Çoğunlukla karakterlerin kendi iç sesleriyle devam ediyor. Şimdilik iki karakterle tanıştık. Büyükanne ve yardımcısı. Büyükanne hasta, yaşlı ve yalnız bir konumda anlatılıyor. Tek başınalığın verdiği aşırı huysuz, müşkülpesent özellikleriyle geçinmesi hayli zor bir insan. Ona bakmakla görevli olan yardımcısı Remzi ise oldukça sabırlı bir görüntü sergilemekte. Cüce olduğu için çevresi tarafından dışlanmış ve sürekli alaya alınan bir insan olduğu için, Remzi de içe dönük bir yaşam sürdürmeye mahkum olmuş.

Görüldüğü üzere, buram buram bunalım kokan bir kitap daha var elimde.

İçimdeki yaraya jilet ata ata devam ediyorum okumaya...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder