19 Nisan 2012 Perşembe

sen onu severken



 “Yağmurda ıslanmayı sevmiyorum ben.” Israrla söylüyorum bunu. Sırılsıklam olmak istemiyorum. Ama bugün başka. Bugün ıslanmak istedim yağmurda. Herkesin kaçarcasına sığınacak yer aradığı ıslak ve karanlık yollarda yürümeye başladım. Bu akşam sevdim yağmuru.
Neden sevmediğimi düşündüm sonra. Yağmur yalnızlığımı hatırlatıyordu bana. En güzel anlarımı paylaştığım insanların artık olmadığını, o anların da yavaş yavaş yalanlaştığını yüzüme vuruyordu yağmur.
Yağmur yağdıkça ağlıyordum.
Ağlamak ağlamak, ağlayarak içimi akıtmak…

***

Telefon çaldı.
İsmini ekranda görünce heyecanlandım yine.  Uzun zamandır olduğu gibi, yine kesik kesik konuşmaya başladık. Sen konuştun, ben hiç unutmak istemediğim sesini hafızama kazıdım nefes nefes. Sen anlattın.. Eski eşyalarını temizlediğini, kitaplarının arasında bir mektup bulduğunu, mektubu okuduğunu…
Sessizleştim. Yüzüm düştü, sen fark etmedin. Onu anlatıyordun. Onunla yaşadıklarını anlatıyordun yine.
Benimle onu yaşamaya devam ediyordun.
Ne dememi beklediğini düşündüm, bilemedim. Ne diyeceğimi de bilemedim, bir şey demedim.

***

Yağmuru çok sevdiğini biliyorum. Bana seni hatırlattığı için yağmuru sevmiyorum.

***

Aslında yağmuru çok seviyorum. Sevmiyorum dediğim birçok şeyi aslında çok seviyorum. Kendimi ikna etmeye çalışıyorum sevmediğime.
Bu karanlık ve yağmurlu ve sessiz havalar bana hep seni hatırlatıyor.
Nasıl anlatsam, aslında ben seni hiç unutamıyorum.

***


Unuttum seni. Hayatıma kaldığım yerden devam ettim her gün. Sen diye biri yokmuş gibi yürüdüm yollarda. Sabah seni düşünmüyor gibi kalktım yataktan, giyindim ve çıktım evden her gün. Sana söylemiyormuş gibi dinledim müzikleri. Aynı gökyüzüne baktığımı düşündüğüm biri yok dedim. İsmin hecelendiğinde kalbimin acıdığı bir an yaşamamışım gibiyim. Çok kötü şeyler geldi başıma, çok güzel anılarım oldu. Onları paylaşmak istediğim birine ihtiyaç duymadım.
Sen böyle hisset istedim. Ben bunların hepsini mış gibi yaptım.
Ama aslında ben seni hiç unutmadım.

***
Telefon çaldı. İsmini görünce heyecanlandım yine. Ben o telefonu açtım.
Ama sen açtığımı hiç bilmedin.
Sen açtığımı bilme istedim. Benimle onunla konuşuyormuş gibi konuşma istedim.
Sonra sen beni bir daha hiç aramadın. Ama ben hep seninle konuştum.

Sen onu severken…